مشیری - بهار

بهار

[ سهل پسر حنیف أنصارى پس از بازگشت از صفّین در کوفه مرد ، و امام او را از هرکس بیشتر دوست مى‏داشت فرمود : ] اگر کوهى مرا دوست بدارد در هم فرو ریزد [ و معنى آن این است که رنج بر او سخت شود و مصیبتها به سوى او شتاب گیرد . و چنین کار نکنند جز با پاکیزگان نیکوکار و گزیدگان اخیار . و این مانند فرموده اوست که : ] [نهج البلاغه]

اوقات شرعی

u کل بازدیدها : 3616

u بازدیدهای امروز : 6

u بازدیدهای دیروز : 0

u RSS

u خانه
u مدیریت
u پست الکترونیک
u شناسنامه

جمعه 87/9/22 ساعت 4:16 صبح

i مشیری

بهار را باور کن
باز کن پنجره ها را که نسیم روز میلاد اقاقی ها را جشن میگیرد
و بهار،روی هر شاخه ،کنار هر برگ ،شمع روشن کرده است
همه چلچله ها برگشتند و طراوت را فریاد زدند
کوچه یکباره آواز شده است و درخت گیلاس هدیه جشن اقاقی ها را گل به دامن کرده است
حالیا معجزه باران را باور کن
و سخاوت را درچشم چمنزار ببین
و محبت را در روح نسیم
که در این کوچه تنگ
با همین دست تهی
روز میلاد اقاقی ها را جشن می گیرد